- αιμόλυση
- Η καταστροφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων και η έξοδος της αιμοσφαιρίνης από αυτά. Α. μπορεί να προκληθεί από την ελάττωση της ωσμωτικής πίεσης του αίματος (π.χ. μετά από ένεση με αποσταγμένο νερό, οπότε τα ερυθρά αιμοσφαίρια απορροφούν νερό μέσα από τις μεμβράνες τους), από διάφορες φυσικές, χημικές ή τοξικές αιτίες (μικροβιακές τοξίνες, φάρμακα, δηλητήρια, εγκαύματα κλπ.), από αντισώματα (αντιδράσεις σε μεταγγίσεις ασυμβίβαστου αίματος, η αιμολυτική νόσος των νεογνών, αυτοαιμόλυση), από ελαττωματικά ερυθρά αιμοσφαίρια (μεσογειακή αναιμία κ.ά.). Φυσιολογικά τα ερυθρά αιμοσφαίρια έχουν μέση ζωή 120 ημερών και καθημερινά, κάτω από φυσιολογικές συνθήκες, το 1% από αυτά λύονται. Στις περιπτώσεις που η ζωή τους μικραίνει, όπως στις παραπάνω περιπτώσεις, προκαλείται αναιμία η οποία επιστημονικά ονομάζεται αιμολυτική αναιμία.
* * *η Ιατρ.βλάβη ή καταστροφή τών ερυθρών αιμοσφαιρίων έτσι που η αιμοσφαιρίνη που περιέχουν ελευθερώνεται στο μέσο που τά περιβάλλει.[ΕΤΥΜΟΛ. < hemolysis, νεολατιν. επιστημον. όρος, ελληνογενής < αίμα + λύσις (-η)].
Dictionary of Greek. 2013.